Bezokolicznik w języku angielskim

Bezokolicznik, czyli infinitive, jest podstawową formą czasownika, której uczymy się na pierwszych lekcjach angielskiego. Czasowników w formie infinitive używamy w wielu konstrukcjach wyrażających na przykład cel lub opinię. Jak zobaczymy poniżej, bezokoliczniki w języku angielskim w takich konstrukcja nigdy nie mogą pojawić się same – zawsze wiążą się z innym czasownikiem.

Czasowniki łączące się z bezokolicznikami

W języku angielskim bezokoliczniki występują w połączeniu z całym szeregiem czasowników, na przykład:

agree – zgadzać się

She agreed to buy a new car. (Zgodziła się kupić nowy samochodów.)

begin – zacząć

Ann began to lose patience. (Ann zaczęła tracić cierpliwość.)

forget – zapomnieć

I forgot to do the laundry. (Zapomniałam zrobić pranie.)

promise – obiecać

He promised not to be late. (Obiecał, że się nie spóźni.)

Po więcej przykładów zapraszamy Was do lekcji 18, rozdziału 15 naszego kursu angielskiego dla średnio zaawansowanych!

Bezokolicznik wskazujący na cel

W niektórych przypadkach forma infinitive może wskazywać cel jakiegoś działania. W takim wypadku to oznacza tyle co in order to.

She came to say goodbye. (Przyszła, aby się pożegnać.)

Bezokolicznik wskazujący na funkcję

Infinitive w języku angielskim może zostać także użyty, kiedy chcemy wskazać na funkcję, przeznaczenie czegoś, na przykład:

I don’t have anything to eat in my fridge. (Nie mam w lodówce niczego do jedzenia.)

Bezokolicznik w konstrukcji z przymiotnikiem

Bezokoliczników używamy także w konstrukcjach z przymiotnikami. To znaczy, że jeśli po przymiotniku (na przykład: disappointed, glad, happy) chcemy wstawić czasownik, użyjemy jego formy podstawowej z to, na przykład:

I’m sad to hear that you are no longer together. (Przykro mi słyszeć, że nie jesteście już razem.)